కృశించి నశించి పోయే ముసలి వాళ్ళ కంటే

మనసులో ఏవో ఏవో పెట్టుకుని అయిన వాళ్ళనీ ఆత్మీయులైన మనుష్యులనీ  దూరం దూరం పెట్టుకుంటాం.
తలకొరివి పెట్టం అనీ బయటకు తరుముతామనీ
బెదిరింపులూ బ్లాక్ మెయిలులూ చేస్తాం
 వాళ్ళ తప్పులు ఇట్టే పట్టేస్తాం మన తప్పులు పక్కకి నెట్టేస్తాం
విలాసాలూ సరసాలూ సరదాలూ షికారులూ ఇవే కనిపించేవీ వినిపించేవీ మనకి
ఆ మనుష్యుల అంతిమ యాత్ర రోజు అయ్యో   తిరిగొస్తే బాగు సారీ చెప్పుకుంటా సరిగా చూసుకుంటా  అనుకుంటాం కొందరం
సమయం మించి పోయిందని చింతిస్తాం
కృశించి నశించి   పోయే ముసలి వాళ్ళ కంటే
 మనం కన్న మన  పసి వాళ్ళే ఎక్కువ మనకి
సొంత ప్రేమని కొంత కూడా  షేర్ చేసుకోలేం
కృంగి పోయిన మనసులతో ఎంత కాలం బ్రతకాలో తెలియక
చావలేక చావు తనంత తాను రాని
దుర్భర బ్రతుకు మనకీ   ఎంతో దూరం ఉండదు.